Απόφαση ΠΕ ΝΑΡ για την 3η Συνδιάσκεψη- Το βασικό καθήκον

Απόφαση Π.Ε. ΝΑΡ, 7 Νοέμβρη 2015

Για την 3^η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Το βασικό καθήκον της Συνδιάσκεψης

1. Η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έρχεται σε μια κρίσιμη καμπή που, όπως αναφέρεται στην απόφαση της .....

προηγούμενης Π.Ε.: «Τα ιστορικά γεγονότα των τελευταίων 8 μηνών (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και διαπραγμάτευση, δημοψήφισμα και υπογραφή του νέου μνημονίου) μας έφεραν μπροστά σε ένα ιστορικό μεταίχμιο. Η συνειδητοποίηση του ότι δεν γίνεται να καταργηθούν τα μνημόνια χωρίς ρήξη με ευρωζώνη/ΕΕ/κεφάλαιο οδηγεί είτε μπροστά στην απειλή μιας στρατηγικής ήττας του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς, είτε στην στροφή σε μια βαθύτερη ανασύνταξη και αντεπίθεση με όρους ρήξης και ανατροπής της κανιβαλικής επιδρομής κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και τη στρατηγική στο τιμόνι».

Το βασικό καθήκον της Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι να προσδιορίσει και να κάνει βήματα στην κατεύθυνση αυτής της στροφής. Δηλαδή του πολιτικού και στρατηγικού επανεξοπλισμού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και των βημάτων στην εξέλιξή της σε ενιαίο μετωπικό πολιτικό φορέα ώστε να ανταποκριθεί στις ανάγκες της «βαθύτερης ανασύνταξης και αντεπίθεσης».

Το περιεχόμενο του επανεξοπλισμού είναι η δημιουργική ανάπτυξη και η βαθύτερη ηγεμονία των αντικαπιταλιστικών επαναστατικών αντιλήψεων στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ευρύτερο ρεύμα που κινείται γύρω της. Αυτό είναι το κεντρικό ζητούμενο της επόμενης περιόδου, και όχι η επιλεκτική ανάδειξη κάποιας επί μέρους πλευράς του (συμμαχίες, στόχοι, κλπ).

Το καθήκον αυτό αφορά τις παρακάτω πλευρές:

2. Την ανάπτυξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην κατεύθυνση ενός ενιαίου μετωπικού πολιτικού φορέα. Με συσπείρωση, ενεργοποίηση και συζήτηση του δυναμικού της, που πρέπει να έχει αποφασιστικό ρόλο για την πορεία του μετώπου. Με βήματα στην «δημοκρατία των συνελεύσεων των επιτροπών και των μελών της». Υλοποίηση των μέτρων συγκρότησης της (γραφεία, έκφραση στα ΜΜΕ, κα). Με αποφασιστικά βήματα ενοποίησης στο εργατικό – λαϊκό κίνημα και στα πολιτικά μέτωπα. Με οικοδόμηση αποφασιστικών οργάνων και σε επίπεδο πόλεων, νομών ή περιφερειών. Με εμπλουτισμό της ζωής της με το άνοιγμα θεωρητικών, ιδεολογικών και πολιτιστικών θεμάτων. Επανεξέταση της απόφασης για εκλογές οργάνων με βάση κομματικά ψηφοδέλτια, στο όνομα της απλής αναλογικής.

Κομβικό ζήτημα αποτελεί η ανάπτυξη της εργατικής και λαϊκής της βάσης. Δηλαδή της οικοδόμησης στους εργατικούς χώρους, αλλά και στην ανάδειξη μιας αγωνιστικής εργατικής στάσης και στο ξεπέρασμα της λειψής στράτευσης.

- Προτάσσουμε το θέμα της ενότητας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είμαστε αντίθετοι στην δημιουργία σταθερών «αξόνων» και εκ των προτέρων συμφωνιών ή άρνησης συμφωνίας με τα ρεύματα και τις δυνάμεις στο εσωτερικό της, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των θέσεών τους. Κρίνουμε θετικά τόσο την ένταξη νέων δυνάμεων στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσο και την διαμόρφωση οργανωμένων ρευμάτων στο εσωτερικό της, τα οποία καλούμε να συμβάλλουν στο πλούτισμα των απόψεων, στην μαχητική δράση και στην συνθετική και ενωτική πορεία και κατάληξη της Συνδιάσκεψης.

3. Την συμβολή σε μια ανώτερη, πιο στέρεη επαναστατική βάση συγκρότησης, με ταυτόχρονη κατάκτηση της ικανότητας να παρεμβαίνει στις εξελίξεις με ανατρεπτική πολιτική γραμμή.

Η επιδίωξη αυτή στην συγκεκριμένη περίοδο κρίνεται σε ορισμένα κρίσιμα πολιτικά, και φυσιογνωμικά στοιχεία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως:

α) Υπεράσπιση, αποσαφήνιση και ανάπτυξη στις νέες συνθήκες της τακτικής της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

- Υπερασπίζουμε τον χαρακτήρα της «αντικαπιταλιστικής ανατροπής» ως «δρόμο αγώνα για την ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης κεφαλαίου - ΕΕ, που συγκρούεται με την καπιταλιστική τάξη πραγμάτων, προκαλεί αγωνιστική μαζική κίνηση και ανεβάζει τις συνειδήσεις,…. με στόχο την ήττα, τον κλονισμό και τελικά την συνολική ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της αντιδραστικής ανασυγκρότησής του, την προσέγγιση της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, το άνοιγμα του δρόμου για την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της». (Πανελλαδικό Σώμα του ΝΑΡ). Την υπεράσπιση αυτής της τακτικής τόσο από την λογική των ασύνδετων και προς «διαπραγμάτευση» στόχων και του μεταρρυθμισμού, αλλά και της ταύτισής της με την επανάσταση.

- Συμβάλλουμε στην ανάπτυξη και εξειδίκευση του άμεσου αντικαπιταλιστικού προγράμματος και του στρατηγικού ρόλου του οργανωμένου λαού.

- Διαμορφώνουμε μάχιμους πολιτικούς στόχους και γραμμή γα την περίοδο («πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής μνημονιακής επίθεσης κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που την υλοποιεί, με εργατική – λαϊκή αριστερή αντιπολίτευση και αγωνιστικό μέτωπο ρήξης – ανατροπής… κατάργηση όλων των μνημονίων και του αντιδραστικού καθεστώτος που συγκροτούν..να πάρουμε πίσω τα κλεμμένα, για κατακτήσεις – ρωγμές – ρήγματα στην κυρίαρχη πολιτική... για να ανοίξει ο δρόμος για μια κοινωνία που ο πλούτος και η εξουσία θα είναι στα χέρια των εργαζομένων» (απόφαση Π.Ε. Οκτώβρης 2015).

- Αποσαφηνίζουμε βαθύτερα τις εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα, κυρίως απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (αντιδραστική αστική κυβέρνηση που αποτελεί τον κύριο πόλο της επίθεσης), και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ («κόμμα οριστικά κατασταλαγμένο στο μνημονιακό στρατόπεδο, σε αναπότρεπτη διαδικασία μετατροπής του σε αστικό σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα»). Τον χαρακτήρα των ρευμάτων και των πολιτικών δυνάμεων της αριστεράς, με βασικότερα ζητήματα την στάση μας απέναντι στην ΛΑ.Ε («…δεν υπερβαίνει ένα ρεφορμιστικό νεοκεϋνσιανό σχέδιο, με κοινοβουλευτική – θεσμική λογική κυβερνητικής διαχείρισης…) και το ΚΚΕ (ιδιότυπο ρεφορμιστικό κόμμα που απορρίπτει τον επαναστατικό δρόμο και μεταθέτει τις κρίσιμες πολιτικές συγκρούσεις του σήμερα στο μέλλον της σοσιαλιστικής οικοδόμησης…) καθώς και στην στάση μας απέναντί τους. Σήμερα δεν υπάρχουν όροι εφ όλης της ύλης πολιτικήςσυνεργασίας με το ΚΚΕ και την ΛΑΕ, επιδιώκουμε όμως κοινή δράση στο μαζικό κίνημα και διάλογο. Με την ΛΑΕ επιδιώκουμε προωθητική κοινή δράση και συντονισμό στο πλαίσιο της λογικής του αγωνιστικού μετώπου αντιπολίτευσης, ρήξης, ανατροπής, συνεργασία και κοινή πορεία σε επίπεδο πολιτικοσυνδικαλιστικών σχημάτων στον βαθμό που ανεξαρτοποιούνται από τις παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, διάλογο για τα μεγάλα ζητήματα του κινήματος και της αριστεράς.

β) Σοβαρή ανάπτυξη και συγκεκριμενοποίηση του προγράμματος γύρω από κομβικό ερώτημα «εάν υπάρχει ζωή έξω από ευρώ/ΕΕ, σε ρήξη με τον καπιταλισμό» σε σημαντικές πλευρές όπως:

- το ζήτημα της σχέσης εθνικού-διεθνικού, του πολέμου, των γεωπολιτικών συσχετισμών. Ένταξη της πάλης ενάντια στο βάθεμα της επιτροπείας και της ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης, για λαϊκή αυτοδιάθεση και κυριαρχία, στο πλαίσιο των αντικαπιταλιστικών διεκδικήσεων, ξεπερνώντας την υποτίμηση τους, την ταύτισή τους με τον εθνικισμό και την επίδραση των κοσμοπολίτικων αντιλήψεων στην μαχόμενη Αριστερά, όσο και την αυτονόμησή τους από το σύγχρονο αντικαπιταλιστικό τους περιεχόμενο.

- Τον χαρακτήρα του σύγχρονου δημοκρατικού προβλήματος και την αντιμετώπισή του σαν ζήτημα του αντικαπιταλιστικού αγώνα με κριτική τόσο στην –μόνιμη- υποτίμησή του όσο και στην αυτονόμηση του.

- Το ζήτημα της προστασίας και του ελέγχου των συλλογικών παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίαςσαν άξονα πάλης για την προστασία των θέσεων εργασίας και την επιβίωση του λαού (διατροφική /ενεργειακή επάρκεια κλπ) ενάντια στην λογική του κέρδους και των αγορών σε διάκριση από τις θεωρίες της παραγωγικής ανασυγκρότησης στο έδαφος του καπιταλισμού, του παραγωγικισμού / τεχνοκρατισμού, όσο και της πλήρους άρνησής του.

γ) Βαθύτερη σύνδεση της αντικαπιταλιστικής ανατροπής με την επαναστατική αλλαγή Επιμονή στον επαναστατικό δρόμο. Ανάδειξη της άρρηκτης σχέσης ανάμεσα στην κυβέρνηση, το κράτος, τους μηχανισμούς εξουσίας του κεφαλαίου και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Αποδεικνύουμε πιο ουσιαστικά ότι αυτό που απαιτείται είναι η πάλη για την συνολική ανατροπή της αστικής εξουσίας, το τσάκισμα του αστικού κράτους – η επανάσταση, εργατική δημοκρατία – εξουσία και η κυβέρνησή της, μια κυβέρνηση νέου τύπου, κυβέρνηση των οργάνων του εργατικού κινήματος. Η αντιμετώπιση του σύγχρονου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, των ορίων του κοινοβουλευτικού δρόμου και του κοινοβουλευτισμού γενικά και η αντιπαράθεση με τις «κοινοβουλευτικές λογικές».

δ) Ενίσχυση της επίδρασης των σύγχρονων κομμουνιστικών ιδεών. Την ανάπτυξη και ολοκλήρωση της αντικαπιταλιστικής αναφοράς, με θετικό περιεχόμενο για τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική – κομμουνιστική κατεύθυνση, σε αλληλεπίδραση με ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα, στο μέτρο που αντιστοιχεί σε έναν μετωπικό φορέα με διαφορετικά ρεύματα. Η ανάδειξη του κομμουνισμού σαν ψυχή και καθοδηγητική αρχή της σημερινής μας τακτικής. Η δρομολόγηση πρωτοβουλιών σε αυτή την κατεύθυνση (συζητήσεις, διάλογος, αντίστοιχες παρεμβάσεις κλπ.)

4. Η μετωπική τακτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η πορεία προς τον «αντικαπιταλιστικό πόλο» και το «αγωνιστικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής».

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει μετωπική πολιτική και στο συνολικό πολιτικό και στο επίπεδο του κινήματος.

Στο πολιτικό επίπεδο σταθερός στόχος του ΝΑΡ είναι η οικοδόμηση του «αντικαπιταλιστικού μετώπου-πόλου». Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως έχουμε επανειλημμένα διακηρύξει είναι η αρχή και όχι το τέλος αυτής της διαδρομής και γι αυτό επιδιώκουμε να πραγματοποιήσει συγκεκριμένα βήματα ποιοτικά και ποσοτικά ανώτερης συγκρότησης και συσπείρωσης αντικαπιταλιστικών επαναστατικών και κομμουνιστικών δυνάμεων.

Η πορεία αυτή συνδέεται σήμερα με την ολόπλευρη πολιτική και οργανωτική ανάπτυξη και τον μετασχηματισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Επιδιώκουμε άμεσα τον κοινό βηματισμό και την συσπείρωση ευρύτερων αντικαπιταλιστικών, αντιιμπεριαλιστικών, αντιΕΕ, ανατρεπτικών δυνάμεων, αναπτύσσοντας την πολιτική συνεργασία ή και πρακτικές πολιτικής συνεννόησης με στόχο τον μετασχηματισμό της και τελικά την υπέρβασή της σε ανώτερο επίπεδο, (πολιτικά, προγραμματικά, κοινωνικά) στην κατεύθυνση του αντικαπιταλιστικού μετώπου-πόλου.

Είμαστε αντίθετοι με λογικές που θέτουν ως άμεσο στόχο την «υπέρβαση» της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και αντικειμενικά υποβαθμίζουν τον αναγκαίο πολιτικό χαρακτήρα του μετώπου. Τέτοιες απόψεις ενισχύουν το κλίμα αμφισβήτησης του προγραμματικού και πολιτικού κεκτημένου και δεν συμβάλλουν στην δράση του δυναμικού της και στην ευρύτερη συσπείρωση στο αναγκαίο πολιτικό πρόγραμμα.

Άρα άμεσα προωθούμε μια διαδικασία που περιλαμβάνει:

- Συσπείρωση πρωτοπόρων και μαχόμενων δυνάμεων του κινήματος με την αντικαπιταλιστική/επαναστατική λογική, αλλαγή των συσχετισμών «από κάτω». Ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και προώθηση μορφών μάχιμης συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων. Η διαδικασία αυτή δεν εξαντλείται σε κινήσεις κορυφών, αλλά επιδιώκει να αποτελέσει συμπύκνωση πραγματικών κοινωνικών και πολιτικών διεργασιών.

- Επαφή με όλες τις δυνάμεις που προσεγγίζουν στον έναν ή τον άλλο βαθμό το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, που διαφοροποιούνται από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, με μορφές διαλόγου και κοινής δράσης, χωρίς υποτίμηση, σεχταρισμό, ή αντίληψη ότι πολιτικά συνεργαζόμαστε με όποιον μπορεί να ενταχθεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ως ΝΑΡ εργαζόμαστε για μια ΑΝΤΑΡΣΥΑ κέντρο και πρωταγωνιστή της συγκρότησης, σε ανώτερο επίπεδο, των ευρύτερων δυνάμεων της ρήξης και της ανατροπής, στη κατεύθυνση του αντικαπιταλιστικού «μετώπου-πόλου».

Συνολικά επιδιώκουμε την ανάπτυξη της μετωπικής τακτικής σε αντιπαράθεση τόσο με προτάσεις μετώπων με ρεφορμιστική ηγεμονία ή με «διακυβευόμενο προσανατολισμό», όσο και σε δογματικές αντιλήψεις που δεν βλέπουν την δυνατότητα της ενίσχυσης και του μετασχηματισμού της ΑΝΤΑΡΣΥΑσε ανώτερη κατεύθυνση και στην πράξη τείνουν να την καθηλώσουν σε μια «χαλαρή συνύπαρξη οργανώσεων και αγωνιστών», αντιμετωπίζοντας την περισσότερο ως χώρο ζύμωσης και εκλογικής παρέμβασης παρά ως μέτωπο. Που δεν αντιλαμβάνονται τη δυνατότητα κατάκτησης ηγεμονίας της επαναστατικής αντίληψης σε τάσεις που διαφοροποιούνται από τον ρεφορμισμό, χωρίς να τον έχουν υπερβεί πλήρως, μέσα από διαδικασίες πολιτικής συνεργασίας και κοινής πάλη, στην πορεία προς τον πόλο.

Είναι αναγκαία η προετοιμασία για μια νέα Διακήρυξη αντικαπιταλιστικής ανατροπής κι επαναστατικής τομής για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό στον 21ο αιώνα, σε μια διαδικασία που θα ξεκινήσει μετά την 3η Συνδιάσκεψη.

5.  Ανάπτυξη της λογικής του αγωνιστικού μετώπου αντίστασης, ανατροπής. Το αγωνιστικό μέτωπο δεν αποτελεί ένα «άθροισμα κινημάτων», αντίθετα συνδέεται με την έννοια και πρακτική του οργανωμένου λαού, των μορφών συγκρότησης και ενοποίησής του, με βασικό πυλώνα την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος.

- Βάθεμα στην λογική της ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος σε ρήξη με τον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό. Η ενοποίηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην δράση της στο εργατικό κίνημα πάνω σε αυτή την γραμμή αποτελεί βασικό όρο για την ανάπτυξη του εγχειρήματος.

- Ανάπτυξη των πολιτικών πλευρών του αγωνιστικού μετώπου με αντικυβερνητική στόχευση, με λογική ρήξης, ενάντια στην ΕΕ και το κεφάλαιο καθώς και αντίληψη κοινής δράσης των μαχόμενων δυνάμεων της αριστεράς (αντικαπιταλιστική αριστερά, ΛΑΕ, ΚΚΕ).

- Αποσαφήνιση της σχέσης ανάμεσα στον «αντικαπιταλιστικό πόλο» (που αποτελεί την μετωπική έκφραση στο συνολικό πολιτικό επίπεδο) και το «αγωνιστικό μέτωπο», που συγκροτείται στο πεδίο του μαζικού κινήματος και αποτελεί ενιαία, συνολική, πολιτική πρόταση για τη συσπείρωση και αντεπίθεση του. 

Η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για το αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής έχει και πολιτικές πλευρές, που αναφέρονται στο συντονισμό και κοινή δράση πολιτικών δυνάμεων για την προώθηση πλευρών ή του συνόλου των στόχων του.

Πολιτική Επιτροπή του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, 7 Νοέμβρη 2015