Η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση
Σαμαρά – Βενιζέλου έχει αρχίσει εδώ και καιρό.
Τώρα, όμως, έχουν αρχίσει να το καταλαβαίνουν όλοι.
Και όταν λέμε όλοι, εννοούμε και αυτοί/ες, πρώτα απ’ όλα
αυτοί/ες, που ακόμα επιμένουν να ανέχονται, γιατί
περί ανοχής πρόκειται, τη σημερινή...
κυβέρνηση.
Και η κατανόηση ότι η κυβέρνηση ζει τη φάση του
τέλους της Πομπηίας, χωρίς τη δόξα της, δεν έφτασε να προκύπτει μόνο από
τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες κάθε άλλο παρά έχουν
λόγο να ευνοούν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η συνειδητοποίηση της κυβερνητικής
κατάρρευσης προκύπτει κυρίως και εντυπωσιακά από την κοινωνία,
ως ένα μεγάλο κύμα αγανάκτησης, απέχθειας και οργής, το
οποίο αναζητά μια ελπίδα για τον τόπο.
Το κλίμα τριγμών έως διάλυσης που κυριαρχεί
και επιτείνεται λόγω και της κυβερνητικής καταβύθισης, τόσο
στη ΝΔ όσο και ιδιαίτερα στο ΠΑΣΟΚ, προμηνύει εξελίξεις που
μπορεί να καταστούν ραγδαίες, γρήγορες και απότομες τους
επόμενους μήνες. Και οι εξελίξεις αυτές είναι δυνατόν να επιφέρουν την
πτώση της κυβέρνησης και να οδηγήσουν τη χώρα σε εθνικές
εκλογές.
Κι’ αυτό παρά το ότι η Ελλάδα θα έχει την Προεδρία
της ΕΕ και οι κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ θα
καταφύγουν, ενδεχομένως σε πολλά για να συντηρήσουν έστω
με τεχνητή αναπνοή, εν ζωή την κυβέρνηση.
ΤΟ ΑΝΕΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΣΥΡΙΖΑ!
Όταν όμως οι κυβερνήσεις σαπίζουν, εν μέσω
μάλιστα μιας οικονομικοκοινωνικής κατάστασης που γίνεται όλο και πιο εφιαλτική,
πολύ δύσκολα μπορεί να αποφευχθεί το τέλος τους.
Η αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση
σημαίνει εκ των πραγμάτων προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι προβλεπόμενες ραγδαίες και πιθανότατα σύντομες πολιτικές
εξελίξεις θα σημάνουν όχι απλώς πρωτιά για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και
κάτι πολύ περισσότερο. Μια άνετη νίκη με σημαντική
διαφορά του τελευταίου, η οποία μπορεί να αγγίξει τα όρια του εκλογικού
θριάμβου.
Το προβάδισμα ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αποκτήσει
πολλαπλασιαστική ισχύ το αμέσως επόμενο διάστημα και να προσλάβει τη
μορφή χιονοστιβάδας!
ΚΑΜΜΙΑ ΑΥΤΟΪΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ –
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ
Αυτές οι εκτιμήσεις το τελευταίο που θα
έπρεπε να προκαλέσουν στον ΣΥΡΙΖΑ και σε όλη την Αριστερά που
επιθυμεί να ανοίξουν άμεσα νέοι προοδευτικοί ορίζοντες για τη χώρα, είναι αισθήματα
επανάπαυσης και εφησυχασμού.
Κι αυτό γιατί η λογική του «ώριμου φρούτου» είναι
πολύ παρακινδυνευμένη, αφού οι περιστάσεις μπορεί να αλλάξουν και να μην την επιβεβαιώσουν και
κυρίως είναι άκρως αποπροσανατολιστική.
Διότι το θέμα δεν είναι απλώς να φύγει η κυβέρνηση αλλά και
να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να υπάρξει μια ισχυρή κυβέρνηση
της Αριστεράς που θα μπορέσει να ακολουθήσει με συνέπεια, σταθερότητα
και επιτυχία ένα ριζοσπαστικό προοδευτικό πρόγραμμα.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΛΑΪΚΟ
ΡΕΥΜΑ
Η προώθηση και η εφαρμογή ενός
τέτοιου προγράμματος διεξόδου και ανόρθωσης δεν θα γίνει με
τις λογικές αναμονής ούτε απλώς με τη ψήφο μιας Κυριακάτικης
σχετικής πλειοψηφίας.
Η προώθηση ενός τέτοιου προγράμματος που θα αλλάξει
ριζικά αυτή τη χώρα απαιτεί κάτι πολύ περισσότερο.
Απαιτεί μεγάλες θετικές αγωνιστικές πλειοψηφίες.
Και κυρίως απαιτεί ένα μεγάλο ενεργητικό εργατικό
και λαϊκό πλειοψηφικό ρεύμα που θα εκφράζεται με ισχυρούς,
επίμονους, και αποφασιστικούς ενωτικούς ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Χωρίς αυτό το λαϊκό ρεύμα και χωρίς αυτούς τους
μεγάλους πολιτικούς αγώνες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να
κατακτήσει αυτή τη μεγάλη πλειοψηφία που χρειάζεται και κυρίως
δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε βήμα τους κρίσιμους προοδευτικούς
μετασχηματισμούς που έχει ανάγκη η χώρα.
ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΖΩΓΟΝΗΣΗ ΤΗΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ
Η πιο κρίσιμη κεντρική πρόκληση για τον ΣΥΡΙΖΑ
δεν είναι να αποκτήσει αξιοπιστία απέναντι στις κατεστημένες δυνάμεις αλλά
να αποκτήσει αξιοπιστία απέναντι στο λαό ως
μια συνεπής εναλλακτική προοδευτική και σοσιαλιστική δύναμη καθώς και
αξιοπιστία στην αποφασιστική και πρωτοπόρα συμβολή του στην κινηματική
αναζωογόνηση της κοινωνίας και σε μεγάλους σκληρούς πολιτικούς
κοινωνικούς αγώνες.
Με αυτήν την πρόκληση καλείται να αναμετρηθεί ο
ΣΥΡΙΖΑ στην καινούργια χρονιά και για να ανταποκριθεί θετικά πρέπει ο
ίδιος να κάνει μια ουσιαστική και αυθεντική στροφή.
Μια στροφή σε ένα πιο ισχυρό και
λειτουργικό κόμμα προσανατολισμένο, μαζί με όλη την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στα
προβλήματα των λαϊκών τάξεων και στην ανάπτυξη συντονισμένων
αγώνων για την διεκδίκηση τους και την προοδευτική ανατροπή.
Η ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ
Μια στροφή, ακόμα, στην καλύτερη και πιο ουσιαστική
επεξεργασία ενός εύληπτου, κατανοητού, συνεκτικού και ριζοσπαστικού
προοδευτικού προγράμματος τόσο συνολικού όσο και
στους επί μέρους τομείς, ικανού να ενώσει, να πείσει, να εμπνεύσει
και να κινητοποιήσει εργατικές και λαϊκές δυνάμεις.
Χωρίς την πειστικότερη δυνατή διαμόρφωση ενός τέτοιου
προγράμματος, που δεν θα εμφανίζει ενδεχόμενες αντιφάσεις, κενά,
αποσιωπήσεις και ασάφειες και το οποίο διαρκώς θα ανατροφοδοτείται, θα βελτιώνεται,
θα εμπλουτίζεται και θα ανανεώνεται, είναι αδύνατο
στις σημερινές συνθήκες ένα μεγάλο λαϊκό κίνημα και
κυρίως αδύνατη μια συνεπής προοδευτική μετεκλογική πορεία μιας κυβέρνησης
της Αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εισέρχεται στο νέο έτος με
νέες δυνατότητες, με νέες ευκαιρίες και με ανοικτό το στοίχημα των κινηματικών
και προγραμματικών προκλήσεων αλλά και ανοικτό το ζήτημα της ανάληψης
νέων θετικών και αγωνιστικών πρωτοβουλιών για τη συμπαράταξη
των αριστερών δυνάμεων.
Οι δυσκολίες είναι μεγάλες αλλά
ο ΣΥΡΙΖΑ, στο βαθμό που θα στηριχτεί στον κόσμο της Αριστεράς,
μπορεί να τα βγάλει πέρα.
πηγή: ΙΣΚΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου