Είναι άραγε η Χρυσή Αυγή στην ψυχή του μέσου Έλληνα;

του
Γ. Λιόλιου*

Το ερώτημα αυτό με απασχόλησε κυρίως τις τελευταίες μέρες, μετά το γνωστό περιστατικό της βίαιης συμπεριφοράς του μέλους της Χρυσής Αυγής Κασιδιάρη. Αναρωτιόμουν, όπως πολύς κόσμος, τι πρόσημα θα δώσει το περιστατικό της χειροδικίας σε βάρος δυο ανθρώπων, γυναικών, συνομιλητών σε δημόσιο διάλογο, υποψήφιων βουλευτών, στα εκλογικά ποσοστά της συμμορίας των νταβατζήδων του...
 εθνοπατριωτισμού. Περισσότερο αναρωτιόμουν πόσα θετικά πρόσημα κουβαλά αυτό το περιστατικό στην ψυχή του μέσου Έλληνα και της μέσης Ελληνίδας.



Πρωϊ Παρασκευής (μία μέρα μετά το περιστατικό) στο δικαστικό μέγαρο της Βέροιας, ένας αστυφύλακας σχολιάζει σκωπτικά αλλά επαινετικά τις μπουνιές του Κασιδιάρη σε βάρος της Κανέλη. Με τον ίδιο τρόπο σχολίασε το περιστατικό χθες βράδυ ένας παλαιός καθηγητής μου στο reunion της τελευταίας τάξης του Λυκείου μου. Με ακόμα πιο σοκαριστικό τρόπο αναφέρθηκαν τις τελευταίες μέρες επαινετικά αρκετές γυναίκες (πλειοδοτώντας περισσότερο στην σεξουαλική έκφανση του γεγονότος: επιτέλους ένας άντρας!).


Τα οιδιπόδεια των Χρυσαυγιτών είναι μήπως η προβολή αυτών που κουβαλάει ο μέσος Έλληνας-Ελληνίδα; Κι αν μιλήσουμε για τις Ελληνίδες θα μιλούσαμε για το αντίστοιχο γυναικείο της Ηλέκτρας.


Τι στο διάολο είχαν στο μυαλό τους εκείνα τα δεκαεπτάχρονα κορίτσια-μέλη της Χρυσής Αυγής που κοιτούσαν φοβισμένα τους περαστικούς και τους θυμωμένους εκφραστές του αντιεξουσιαστικού χώρου που τους έδιωχναν από τη Βέροια στα γεγονότα του Σαββατοκύριακου; Ποια ανάγκη ομαδοποίησης και απόκτησης μιας ταυτότητας τους έστελνε στην αγκαλιά των μισάνθρωπων και των κτηνών της θηριωδίας που επιχειρούσε να αλώσει την Βέροια, την πόλη με τους 660 νεκρούς Εβραίους στα κρεματόρια του Άουσβιτς, με τους δεκάδες νεκρούς από τα πρόθυμα στόματα των Γερμανοτσολιάδων δοσίλογων; Ποια διαστροφή στο μυαλό σε καταντά θιασώτη της βίας και του εκφασισμού της ζωής; Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ένθεν κι ένθεν εκστομίζονταν ύβρεις γύρω από το μ…ί της μάνας του ενός και του άλλου. Αυτό που σε γεννά, που διεκδικείς και λατρεύεις, είναι η αλήθεια ότι σε καθορίζει σε μέγιστο βαθμό. Η Κανέλλη είχε σχολιάσει αμέσως μετά το γνωστό περιστατικό λέγοντας «να χαίρεται τον Κασιδιάρη η μάνα του» - μια προβολή ερήμην μιας μάνας που ενδεχομένως είναι υπερήφανη αλλά και μπορεί να πονάει.


Ποιες είναι οι πραγματικές μάνες άραγε; Η Χρυσή Αυγή ηγείται του εκφασισμού της κοινωνίας αφού κατόρθωσε σε ένα περιβάλλον απαξίωσης της πολιτικής και της σοβούσας οικονομικής κρίσης, να σέρνει στον εκφασισμό σύσσωμο τον πολιτικό χώρο: από τις ακροδεξιές-αντισημιτικές πενιές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ έως τις νταβατζίδικες της ακροδεξιάς πολυκατοικίας που οραματίζεται ο αρχάγγελος της ΝΔ Π. Ψωμιάδης με παλιές αλλά και πολύ πρόσφατες δηλώσεις του.






Εάν δεν επενέβαινε στη Βέροια ο αντιεξουσιαστικός χώρος, οι Χρυσαυγίτες θα αλώνιζαν στην πόλη. Οι επαγγελματίες και οι διερχόμενοι κάτοικοι προσπερνούσαν αδιάφορα προς στιγμήν την καμπάνια τους, αλλά κατά βάθος πολλοί από αυτούς θα ήθελαν να εκφράσουν τα συγχαρητήρια τους στο κτήνος και στην κτηνωδία. Διότι η ψυχή του μέσου Έλληνα, εξαγριωμένη; διχασμένη; απογοητευμένη; στενάχωρη; εξαθλιωμένη; θυμούμενη την πλαστή ευδαιμονία της καταντά να χειροκροτεί την βία και τον εκφασισμό, πίνοντας αμέριμνη και ατάραχη τον καφέ της. Και αυτό χειροκρότημα είναι

*Δικηγόρος, συγγραφέας