Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

ΗΜΑΘΙΑ- ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ Η ΧΤΕΣΙΝΗ ΝΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΗΔΩΝ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΚΟΥΠΙΔΟΕΡΓΟΛΑΒΟΥ

Και άγνοια να έχει κάποιος που θα διαβάσει την είδηση ότι η πρόταση του αντιπεριφερειάρχη Ημαθίας Καραπαναγιωτίδη απορρίφθηκε χωρίς επαίνους από τον Ψωμιάδη και που αφορούσε στην αποδοχή προγραμματικής σύμβασης του ΕΣΔΑ με την Περιφέρεια Κεντρ. Μακεδονίας για την δανειοδότηση της ΜΕΑ-ΧΥΤΗ στη Θέση «12», θα διαπίστωνε ότι υπέστη μεγάλη προσωπική πολιτική ήττα.
Ήττα υπέστησαν χτες και όλοι όσοι μεθόδευσαν επί σειρά ετών αυτό το οικονομικό και οικολογικό έγκλημα θέλοντας να...κεφαλοκλειδώσουν για τα επόμενα είκοσι τουλάχιστον χρόνια τους κατοίκους της Ημαθίας παραδίδοντας την διαχείριση των σκουπιδιών του νομού στον εθνικό εργολάβο, τον Μπόμπολα.
Ήττα υπέστησαν όλοι όσο έσπευσαν είτε εξ αρχής είτε στην πορεία να υμνολογήσουν και να υποστηρίξουν με πύρινα άρθρα την αναγκαιότητα του έργου, την επάρκεια της εταιρίας, τις καλές προθέσεις των εργολάβων και των πολιτικών που συνεργάστηκαν άψογα για να φτάσουμε στο σημερινό αδιέξοδο. Ένα αδιέξοδο που έχει κι αυτό κόστος για την τσέπη των Ημαθιωτών που αναγκάζονται να πληρώνουν για τη διαχείριση των σκουπιδιών τους από τους ΧΥΤΑ της Κοζάνης, Έδεσσας και Γιαννιτσών και παράλληλα θα αρχίσουν να πληρώνουν τον Εργολάβο Μπόμπολα για ένα έργο που το πιθανότερο είναι ότι δε θα γίνει ποτέ…
Οι πρωταγωνιστές αυτής της άθλιας κατάστασης να διπλωπληρώνουμε για τα σκουπίδια μας ενώ θα μπορούσαμε να τα οδηγούμε σε διπλανούς ΧΥΤΑ θα πρέπει κάποια στιγμή να απολογηθούν. Να βγουν και να πουν στον κόσμο τι τους ώθησε να πέσουν στην αγκαλιά του Μπόμπολα και να του προσφέρουν χωρίς κανέναν δισταγμό την συγκεκριμένη θέση «12» και να υπογράψουν αυτή τη λεόντειο σύμβαση που θα αναγκάζει τον Ημαθίωτη να πληρώνει ως και 220 ευρώ τον τόνο τα σκουπίδια του ενώ σήμερα το κόστος είναι υποδιπλάσιο.
Να μας πούνε τι σχέσεις στοργής ανέπτυξαν με τον σκουπιδοεργολάβο, αν τους στήριξε και σε ποιες δραστηριότητές τους και πως τους άνοιξε τα μάτια για να ξεπεράσουν όλες τις συμπληγάδες, πολιτικές και άλλες, ώστε να φτάσει η πολυπόθητη ώρα της υπογραφής της σύμβασης για την κατασκευαστή του εργοστασίου.

Ο Κ. Καραπαναγιωτίδης τα προηγούμενα χρόνια δεν ήταν από τους ένθερμους υποστηρικτές του έργου χωρίς να το καταδικάζει. Είχε κάποιες ελαφρές, ανώδυνες θα έλεγα ενστάσεις για τη θέση αλλά πέραν τούτου ουδέν. Εσχάτως ο αντιπεριφερειάρχης πήρε πάνω του το θέμα και αποφάσισε σε συνεργασία με τον ΕΣΔΑ να το πάει στην Περιφέρεια. Το τόλμημά του μεγάλο και αψυχολόγητο. Προς τι η πρεμούρα του Καραπαναγιωτίδη να μπει μπροστά στην υπόθεση; Γιατί δεν άφηνε το θέμα, όπως έκανε χρόνια τώρα, στους δημάρχους που περιορίστηκαν πλέον σε τρεις να βγάλουν άκρη; Τι μεσολάβησε;

Ο Καραπαναγιωτίδης πόνταρε και έχασε. Πόνταρε και στα δυο χρώματα που κυριαρχούν στο τραπέζι της πολιτικής ρουλέτας αλλά υπολόγισε χωρίς τον κρουπιέρη Ψωμιάδη που έριξε τη μπίλια στο μηδέν. Έναν μεγάλο ΜΗΔΕΝ ήταν το αποτέλεσμα της χτεσινής διαδικασίας που ξεγύμνωσε τους πρωταγωνιστές. Η διοίκησης της Περιφέρειας είπε σε απλά ελληνικά «πάρτε τη σύμβαση από δω και πάτε την στη Βέροια να την ψηφίσει, έχει και διαχειριστική επάρκεια και μην ξανάρθετε».

Έβαλαν την ουρά στα σκέλια οι υπέρμαχοι του έργου και επέστρεψαν στη Βέροια κάνοντας δηλώσεις που έχουν το στοιχείο της καταστροφολογίας. «Θα χαθεί το έργο και αλίμονο στους Ημαθίωτες», είπε κάποιος και αμέσως αναρωτήθηκα «μήπως αλίμονο σε σένα που έχασες την ευκαιρία της ζωής σου».

Το ζήτημα βρωμάει και μάλιστα πολύ. Τα λεφτά είναι πολλά και όλοι πλέον είναι ψυλιασμένοι, υποψιασμένοι για το τι πανηγύρι γίνεται στις περιπτώσεις αυτές αλλά και το τι πανηγύρι έγινε εδώ και χρόνια και κάποιοι βρέθηκαν από το πουθενά να είναι επιχειρηματίες ολκής.
Τα λεφτά είναι πολλά και περισσεύουν αρκετά για να προωθηθούν και προς τα πενόμενα μέσα ενημέρωσης της Ημαθίας που είναι δύσκολο να αντισταθούν στις σειρήνες των δεσμίδων ευρώ. Άλλοι το παίζουν το παιχνίδι με στυλ, άλλοι φιλοξενούν διαφημίσεις και άλλοι βγαίνουν μπροστά και υπερασπίζονται με «οικολογικό» πάθος την επένδυση. Όλοι ανήκουν στην ίδια πλευρά των δημοσιογράφων- εκδοτών που βάζουν πάνω από το συμφέρον τους το συμφέρον του τόπου, το καλό του τόπου.

Τα ευρώ είναι πολλά και φαίνεται ότι κάποιοι έχασαν την ευκαιρία να οικονομήσουν στις δύσκολες μέρες που περνάμε όλοι μας. Το Κίνημα που έχει αναπτυχθεί εδώ και χρόνια έχει ονοματεπώνυμο. Αντιστάθηκαν στην επέλαση του εργολάβου και των ντόπιων συνεργατών του που παριστάνουν τους πολιτικούς ελάχιστοι Ημαθιώτες που ο ηπιότερος χαρακτηρισμός που άκουσαν ήταν «γραφικός».
Βγήκαν μπροστά τα παιδιά της Οικολογικής Ομάδας Βέροιας που έδωσαν μάχες. Στην πρώτη γραμμή το ΤΕΕ Ημαθίας που ανέδειξε το θέμα με πλήρη επιστομηνικό τρόπο όσο και πολιτικό με διαρκείς παρεμβάσεις στα φόρα και στα μέσα ενημέρωσης. Τους αξίζουν συγχαρητήρια.
Ελάχιστοι ήταν οι πολιτικοί που στήριξαν αυτή την προσπάθεια. Κανείς εκ των βουλευτών δεν αντιτάχθηκε, αντιθέτως, όλοι έλεγαν ότι πρέπει να γίνει η ΜΕΑ-ΧΥΤΥ. Ελάχιστοι νομαρχιακοί σύμβουλοι όπως ο Γαβριηλίδης και η Μπατσαρά αντιστάθηκαν και λοιδωρήθηκαν. Μόνο το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ και ξώφαλτσα ο Λάος πήραν αρνητική θέση για το θέμα. Τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στήριξαν την επιλογή αυτή είτε ενεργά είτε δια της σιωπής των τοπικών στελεχών.

Εν κατακλείδι. Τίποτα το ουσιαστικό δεν κερδήθηκε. Αυτό που έγινε χτες ήταν μια νίκη συμβολικής σημασία χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Τη σύμβαση θα την υπογράψει ο ΕΣΔΑ είτε με το δήμο Βέροιας είτε με άλλον δήμο είτε και με κανέναν. Δεν είναι εκεί το ζήτημα. Το μέγα θέμα είναι ότι ο Εθνικός σκουπιδοεργολάβος έχει μια σύμβαση στα χέρια του και είτε το κάνει είτε όχι το εργοστάσιο αυτός τα φράγκα του θα τα παίρνει.
Κι αυτό δεν αλλάζει χωρίς δραστικά μέτρα, χωρίς κινητοποιήσεις, χωρίς αλλαγή συσχετισμών.
Μπορούμε;

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ακόμη στα λόγια είμαστε μετά απο τον τιτανικό της χώρας και τις Κυβερνήσεις κάθε Μπόμπολα. Ακόμα συζητάμε. Τα κανόνια βαράνε εναντίον μας και εμείς συσκεπτόμεθα. Κάνουμε λαϊκές συνελεύσεις και διαμαρτηρόμαστε. Μη τυχόν και χαλάσει το μανικιούρ και η όχα. Το Γαλικό στα νύχια. Το ψηλοτάκουνο. Φοβόμαστε μην χαλάσει το καλσόν. Καλά να πάθουμε. Ότι μας αξίζει μας δίνουν και μάλιστα απλόχερα.

Ανώνυμος είπε...

Μια απο τις λίγες φορές που αναγνωρίζεται έτσι η προσπάθεια των δικών μας οικολόγων. Ο χρόνος βέβαια, τους δικαιώνει πάντα.